Fouad Laroui is een Nederlands  auteur, universitair docent en econometrist van Marokkaanse origine die sinds 2001 ook in het Nederlands publiceert. Hij publiceerde meer dan 40 boeken en ontvingen vele prestigieuze prijzen voor zijn werk.

Laroui ging, tien jaar oud, naar het Franstalige lyceum in Casablanca. Frans was de voornaamste voertaal in het gezin waarin hij opgroeide, samen met acht broers en zusters. Op zijn negentiende ging hij naar Frankrijk om te studeren. Hij studeerde af in de wiskunde, natuurkunde en later civiele techniek in Parijs aan de École Nationale des Ponts et Chaussées. Hij werkte een paar jaar als ingenieur in Marokko, maar vertrok in 1989 opnieuw naar Parijs, specialiseerde zich in de econometrie en promoveerde.[2]

In 1990 accepteerde hij een uitnodiging van de Universiteit van Amsterdam om zich als onderzoeker verder te bekwamen in de discipline van econometrie. Voor verder onderzoek vestigde Laroui zich voor drie jaar in Engeland, in Cambridge en York, maar voelde zich in Nederland het beste thuis. Hij vestigde zich definitief in Nederland en verwierf in 1995 de Nederlandse nationaliteit. Hij woont sindsdien in Amsterdam waar hij eerst economie en milieuwetenschap aan de Vrije Universiteit te Amsterdam doceerde. Sinds 2006 doceert hij Franse letterkunde aan de Universiteit van Amsterdam, waar hij tussen 2006 en 2008 ook Arabische Cultuurkunde doceerde[3]. In 2005 was hij verbonden aan het Instituut voor Milieuvraagstukken van de faculteit der Aard- en Levenswetenschappen van de Vrije Universiteit. Naast zijn wetenschappelijke loopbaan ontwikkelde hij zich tot schrijver.

In 2001 verscheen tijdens de Boekenweek zijn eerste direct in het Nederlands geschreven publicatie, het humoristische essay Vreemdeling: aangenaam. Hij heeft zich laten inspireren door zijn favoriete schrijver Sartre.